آدم ها همان می شوند که در رویای بچگی با آن زندگی می کنند..یادم می آید همیشه در بازی های بچگانه برادرم دوست داشت همیشه ادای یک مرد قوی هیکل را در بیاورد ...خواهرم دکتر بشود.حتی در نمایش های مدرسه نقش دکتر را بر می داشت و من همیشه دوست داشتم یک معمار باشم و آسان به دست آوردن را دوست داشتم...ودختر عمه ام یک روانشناس کوچک بود ...
هم جالب هم عالی!
خب بعضی وقتا اون 10درصد زورش بیشتره و ما رو به سمت چیزی که میخوایم نمیبره
شاید هم ناامیدی باشه
اما اون ده درصد خیلی نادره و اونم مختص کسانی است که خواستشون وافعی نبوده .من تا حالا هر کسیو دیدم تصویری از رویاهای بچگیش شده .اما حدش کم و زیاد داره.
نکته درست و حیرت برانگیزیه! و آدمیان از این رویای خدادادی تعبیر به آرزو کردن و چون رویا را دست یافتنی دیدن...شروع به ساخت کاخ آرزوها کردن...
بازگشتتون رو تبریک میگم...
ممنون از حضورتون.
سلام
بسیار جالب بود