کاش بشود روز مرد وزن ،به جای خریدن هدیه .مرد و زن های امروزی روبروی هم بنشینند و فقط مرد بودن همسرشان را ببینند و در حالی که به هم چشم دوخته اند کمی از او تمجید کنند و خوبی هایش را بر زبان آورند او را لحظه ای بی دلیل در آغوش بکشند و بگویند عزیزم روزت مبارک.و خدارا به خاطر وجود مقدسی که به او بخشیده است در مقابل او شاکر باشد.و هدیه او پس از روز مرد تلاش برای همسری بهتر بودن باشد وگرنه چه ارزشی دارد خریدن لباس ،کفش کیف و مایحتاج او ...یعنی ارزش او را در دادن هدیه ای و ناتمام گذاشتن محبت برابر میباید کرد؟؟..
پس یادتان نرود محبت را در گوشه ای از کادوی خریده شده به مدت حد اقل یک ساعت با محتوای عشق و تمجید و ستودن او در کادویی از صداقت بپیچید..
خداوکیلی متنت بی نظیره
ایکاش واقعا همینطوربود
مرسیییییییییییییییی
کادویی از صداقت...
کاش وجود داشته باشه چنین کادویی
عالی بود دوست عزیز
همیشه اولین ها را بخاطر نمی اوریم! از کنارشان میگذریم و بعد فراموش میکنیم که چه بود و چه گونه شروع شد یا چه طور به پایان رسید!
سارا...روزهای عشق چقدر شیرین اند...
لینکت کردم گلم
ما هم همینطور
دور شده ایم از اصل خود که فراموش کرده ایم ارزش انسانیت با هدیه خریدنی نیست بلکه تنها محبت است که در کفه دیگر آنرا برابری میکند.
هدیه تنها میتواند برای نشان دادن محبت باشد اما اینروزها برای رفع تکلیف بکار میرود!
سلام. چقدر خوب حرفی که از دل می آد و حامل صداقته بر دل می شینه...تاثیرش از هزار حرف دیگر نوشت بیشتر میشه!