تولد انسان روشن شدن کبریتی است
و مرگش خاموشی آن!
بنگر در این فاصله چه کردی؟!!
گرما بخشیدی...؟!
یا سوزاندی...؟!!
چه سعادتیست وقتی که برف میبارد دانستن اینکه تن پرنده ها گرم است
خستگی را تو به خاطر مسپار که افق نزدیک است...
و خدایی بیدار که تو را می بیند...
و به عشق تو، همه حادثه ها می چیند...
که تو یادش افتی...
و بدانی که همه بخشش اوست و همینش کافی است
وقتی تحت فشاری ،
روزه ی سکوت بگیر !
سکوت این فرصت را می دهد تا درست بیندیشی...
همیشه از خوبی ادما واسه خودت یه دیوار بساز و هربار که در حقت بدی کردن فقط یه اجر از روش بردار بی انصافیه بخوای دیوارو خراب کنی
حضرت مهدی(عج) درادعیه های مختلف به خورشید و آفتاب تشبیه شده اند-
یادمان باشد"اگر با آمدن آفتاب بیدار شویم نمازمان قضاست"
من یادم نمی آید دروغی به آنها گفته باشم که حال به فریاد هایم اعتنایی نمی کنند...
خدا چقدر بزرگ است که حتی وقتی در دل می نشنید جایی برای خیلی چیزها باقی نمیگذارد:
برای بدی، برای بی رحمی، برای ظلم و حتی برای بی کسی و دلتنگی!
موضوع غم انگیز در خصوص زندگی ، کوتاه بودن آن نیست
بلکه غم انگیز آن است که ما زندگی را خیلی دیر شروع میکنیم . . .
تا حالا این جمله "روزه بردتت" رو زیاد شنیدیم. این جمله بیشتر برای کسانی بکار میره که وقتی روزه هستند بی حال میشن.
اما تا حالا به این فکر کردی که ای کاش روزه ما رو به عرفان می برد؟ البته خدا برای خود روزه اینقدر ثواب نوشته که خود به خود به عرفان میرسیم اما به شرط اینکه فقط گرسنه و تشنه نباشیم و واقعاْ به عمق روزه برسیم...
به امید اینکه روزه ما رو به عرفان ببره نه به بی حالی!
یا علی مدد
بعضی حرفها اگر در زمانی که باید گفته نشوند ، بعضی نگاه ها اگر در زمانی که باید فهمیده نشوند ، دیگر تا همیشه برای فهمیدنشان دیر است
سرعت پرواز زنبور هزاران بار بیشتر از جمبوجت است !!
البته به نسبت وزن بدنش.
جمبوجت با سرعتی معادل 8 هزار کیلومتر در ساعت پرواز میکند
یعنی 80 بار سریعتر از زنبور.اما 80 ضربدر 20 گرم فقط میشود 1600
گرم.مسلما یک بویینگ 747 خیلی سنگین تر است و بنابراین سرعت
پرواز زنبور در مقایسه با وزن بدنش هزاران برابر جمبوجت است.در
حالی که بویینگ چهار موتور جت هم دارد که زنبور از آنها بی بهره است.
پس با ذهنی باز چشمهایت را به دیدن ظرافت ها و ریزه کاریهای
بیشمار طبیعت باز کن پیش از آنکه بیش از اندازه خودت را غرق در
مسائل کم اهمیت کرده باشی.به این چیزهای کوچک که اهمیتشان
کمتر از ستاره ها و کهکشان های آسمان نیست توجه کن خواهی
دید که این دنیا افسانه ای عجیب و بی نظیر است!
کدام قدرت غیرقابل درکی است که این جهان را با گل هایی در رنگ
های رنگین کمان می آراید و آسمان شب را با ستاره های فراوان و
درخشان زینت می بخشد؟
با این اوصاف نگو که طبیعت معجزه نیست و دنیا افسانه نیست.هر که
به این موضوع پی نبرده شاید زمانی که افسانه به پایانش برسد آن را
بفهمد.زمانی که آخرین مهلت را داریم که چشم بندمان را برداریم و با
بهره مندی از این فرصت خود را به این معجزه بسپاریم. همان معجزه
ای که به زودی آن را وداع می گوییم.
هیچ کس با گریه از هندسه اقلیدس و سیستم دوره ای اتم
خداحافظی نکرده. هیچ کس برای جدایی از اینترنت و جدول ضرب
حتی قطره ای اشک هم نریخته! این دنیا زندگی و افسانه ها و
ماجراهای آن است که با آن وداع میگوییم.
زندگی بخت آزمایی عظیمی است که در آن فقط شماره های برنده را
میتوان دید. و تو...تویی که این مطلب را خوانده ای بدون شک یکی از
شماره های برنده ای!
خوشا به حالت.
شجاعت آن نیست که :
از آدمهای شجاع تقلید کنی !
بلکه آن است که :
به شیوه ی خود زندگی کنی
عجب تناقضی است!
همه جا صحبت از انفجار جمعیت است
و همه کس حس تنهایی را فریاد می زنند!!
این روزها "بــی" در دنیای من غوغا میکند!
بــیکس ، بــیمار ، بــیزار ، بــیچاره بــیتاب ، بــیدار ، بــییار ،
بــیدل ، بـیریخت،بــیصدا ، بــیجان ، بــینوا..
بــیحس ، بــیعقل ، بــیخبر ، بـینشان ، بــیبال ، بــیوفا ، بــیکلام
،بــیجواب ، بــیشمار ، بــینفس ، بــیهوا ، بــیخود،بــیداد ، بــیروح
، بــیهدف ، بــیراه ، بــیهمزبان
بــیتو بــیتو بــیتو......